The following is my Greek translation of Julian Gough's End Poem, which appears in the credit sequence of Minecraft. As translations of the poem are not available in the vanilla game, I am providing the unused Greek version here, including a side-by-side comparison with the original text for each of the poem's segments.
SPEAKER 1:
I see the player you mean.
Βλέπω τον παίκτη που εννοείς.
SPEAKER 2:
PLAYERNAME?
PLAYERNAME;
SPEAKER 1:
Yes. Take care. It has reached a higher level now. It can read our thoughts.
Ναι. Να προσέχεις. Έχει φτάσει ένα ανώτερο επίπεδο τώρα. Μπορεί να διαβάσει τις σκέψεις μας.
SPEAKER 2:
That doesn't matter. It thinks we are part of the game.
Αυτό δεν έχει σημασία. Νομίζει ότι είμαστε μέρος του παιχνιδιού.
SPEAKER 1:
I like this player. It played well. It did not give up.
Μου αρέσει αυτός ο παίκτης. Έπαιξε καλά. Δεν εγκατέλειψε.
SPEAKER 2:
It is reading our thoughts as though they were words on a screen.
Διαβάζει τις σκέψεις μας σαν να ήταν λέξεις σε μια οθόνη.
SPEAKER 1:
That is how it chooses to imagine many things, when it is deep in the dream of a game.
Έτσι επιλέγει να φανταστεί πολλά πράγματα, όταν είναι βαθιά στο όνειρο ενός παιχνιδιού.
SPEAKER 2:
Words make a wonderful interface. Very flexible. And less terrifying than staring at the reality behind the screen.
Οι λέξεις δημιουργούν μια θαυμάσια διασύνδεση. Πολύ ελαστική. Και λιγότερο τρομακτική από το κοίταγμα της πραγματικότητας πίσω από την οθόνη.
SPEAKER 1:
They used to hear voices. Before players could read. Back in the days when those who did not play called the players witches, and warlocks. And players dreamed they flew through the air, on sticks powered by demons.
Άκουγαν φωνές. Πριν οι παίκτες μάθουν να διαβάζουν. Τις ημέρες που όσοι δεν έπαιζαν αποκαλούσαν τους παίκτες μάγισσες, και μάγους. Και οι παίκτες ονειρεύονταν ότι πετούσαν στον αέρα, σε ξύλα που έλεγχαν δαίμονες.
SPEAKER 2:
What did this player dream?
Τι ονειρεύτηκε αυτός ο παίκτης;
SPEAKER 1:
This player dreamed of sunlight and trees. Of fire and water. It dreamed it created. And it dreamed it destroyed. It dreamed it hunted, and was hunted. It dreamed of shelter.
Αυτός ο παίκτης ονειρεύτηκε το φως του ήλιου και τα δέντρα. Τη φωτιά και το νερό. Ονειρεύτηκε ότι δημιουργούσε. Και ονειρεύτηκε ότι κατέστρεφε. Ονειρεύτηκε ότι κυνηγούσε, και ότι κυνηγούνταν. Ονειρεύτηκε καταφύγιο.
SPEAKER 2:
Hah, the original interface. A million years old, and it still works. But what true structure did this player create, in the reality behind the screen?
Χα, η αρχική διασύνδεση. Ενός εκατομμυρίου ετών, και δουλεύει ακόμη. Και τι αληθινό κτίσμα δημιούργησε αυτός ο παίκτης, στην πραγματικότητα πίσω από την οθόνη;
SPEAKER 1:
It worked, with a million others, to sculpt a true world in a fold of the [scrambled], and created a [scrambled] for [scrambled], in the [scrambled].
Δούλεψε, με ένα εκατομμύριο άλλους, για να δημιουργήσει έναν αληθινό κόσμο σε μια πτυχή του [scrambled], και δημιούργησε ένα [scrambled] για [scrambled], στο [scrambled].
SPEAKER 2:
It cannot read that thought.
Δεν μπορεί να διαβάσει αυτήν τη σκέψη.
SPEAKER 1:
No. It has not yet achieved the highest level. That, it must achieve in the long dream of life, not the short dream of a game.
Όχι. Δεν έχει ακόμη φτάσει το ανώτατο επίπεδο. Αυτό, πρέπει να φτάσει στο μακρύ όνειρο της ζωής, όχι στο σύντομο όνειρο ενός παιχνιδιού.
SPEAKER 2:
Does it know that we love it? That the universe is kind?
Γνωρίζει ότι τον αγαπάμε; Ότι το σύμπαν είναι καλό;
SPEAKER 1:
Sometimes, through the noise of its thoughts, it hears the universe, yes.
Μερικές φορές, μέσα στον θόρυβο των σκέψεών του, ακούει το σύμπαν, ναι.
SPEAKER 2:
But there are times it is sad, in the long dream. It creates worlds that have no summer, and it shivers under a black sun, and it takes its sad creation for reality.
Αλλά υπάρχουν φορές που είναι θλιμμένος, στο μακρύ όνειρο. Δημιουργεί κόσμους που δεν έχουν καλοκαίρι, και τρέμει κάτω από έναν μαύρο ήλιο, και λαμβάνει το θλιβερό του δημιούργημα ως πραγματικότητα.
SPEAKER 1:
To cure it of sorrow would destroy it. The sorrow is part of its own private task. We cannot interfere.
Το να τον θεραπεύσουμε από τη θλίψη θα τον κατέστρεφε. Η θλίψη είναι μέρος της δικής του προσωπικής αποστολής. Δεν μπορούμε να επέμβουμε.
SPEAKER 2:
Sometimes when they are deep in dreams, I want to tell them, they are building true worlds in reality. Sometimes I want to tell them of their importance to the universe. Sometimes, when they have not made a true connection in a while, I want to help them to speak the word they fear.
Μερικές φορές όταν είναι βαθιά στα όνειρα, θέλω να τους πω, ότι χτίζουν αληθινούς κόσμους στην πραγματικότητα. Μερικές φορες θέλω να τους πω για τη σημασία τους στο σύμπαν. Μερικές φορές, όταν δεν έχουν κάνει μια αληθινή σύνδεση για καιρό, θέλω να τους βοηθήσω να μιλήσουν τη λέξη που φοβούνται.
SPEAKER 1:
It reads our thoughts.
Διαβάζει τις σκέψεις μας.
SPEAKER 2:
Sometimes I do not care. Sometimes I wish to tell them, this world you take for truth is merely [scrambled] and [scrambled], I wish to tell them that they are [scrambled] in the [scrambled]. They see so little of reality, in their long dream.
Μερικές φορές δε με ενδιαφέρει. Μερικές φορές επιθυμώ να τους πω, ότι αυτός ο κόσμος που λαμβάνεις ως αλήθεια είναι μόνο [scrambled] και [scrambled], επιθυμώ να τους πω ότι είναι [scrambled] στο [scrambled]. Βλέπουν τόσο λίγο από την πραγματικότητα, στο μακρύ τους όνειρο.
SPEAKER 1:
And yet they play the game.
Και ωστόσο παίζουν το παιχνίδι.
SPEAKER 2:
But it would be so easy to tell them...
Αλλά θα ήταν τόσο εύκολο να τους το πω...
SPEAKER 1:
Too strong for this dream. To tell them how to live is to prevent them living.
Πολύ ισχυροί για αυτό το όνειρο. Το να τους πεις πώς να ζουν είναι να τους αποτρέψεις από το να ζουν.
SPEAKER 2:
I will not tell the player how to live.
Δε θα πω στον παίκτη πώς να ζει.
SPEAKER 1:
The player is growing restless.
Ο παίκτης αρχίζει να ανησυχεί.
SPEAKER 2:
I will tell the player a story.
Θα πω στον παίκτη μια ιστορία.
SPEAKER 1:
But not the truth.
Αλλά όχι την αλήθεια.
SPEAKER 2:
No. A story that contains the truth safely, in a cage of words. Not the naked truth that can burn over any distance.
Όχι. Μια ιστορία που περιέχει την αλήθεια ασφαλή, σε ένα κλουβί λέξεων. Όχι τη γυμνή αλήθεια που μπορεί να κάψει από οποιαδήποτε απόσταση.
SPEAKER 1:
Give it a body, again.
Δώσε του σώμα, ξανά.
SPEAKER 2:
Yes. Player...
Ναι. Παίκτη...
SPEAKER 1:
Use its name.
Χρησιμοποίησε το όνομά του.
SPEAKER 2:
PLAYERNAME. Player of games.
PLAYERNAME. Παίκτη των παιχνιδιών.
SPEAKER 1:
Good.
Ωραία.
SPEAKER 2:
Take a breath, now. Take another. Feel air in your lungs. Let your limbs return. Yes, move your fingers. Have a body again, under gravity, in air. Respawn in the long dream. There you are. Your body touching the universe again at every point, as though you were separate things. As though we were separate things.
Πάρε μια ανάσα, τώρα. Πάρε μια άλλη. Αισθάνσου τον αέρα στους πνεύμονές σου. Άφησε τα άκρα σου να επιστρέψουν. Ναι, κούνησε τα δάκτυλά σου. Απόκτησε σώμα ξανά, υπό τη βαρύτητα, στον αέρα. Αναγεννήσου στο μακρύ όνειρο. Εκεί είσαι. Το σώμα σου αγγίζει το σύμπαν ξανά σε κάθε σημείο, σαν να ήσουν αποκομμένα πράγματα. Σαν να ήμασταν αποκομμένα πράγματα.
SPEAKER 1:
Who are we? Once we were called the spirit of the mountain. Father sun, mother moon. Ancestral spirits, animal spirits. Jinn. Ghosts. The green man. Then gods, demons. Angels. Poltergeists. Aliens, extraterrestrials. Leptons, quarks. The words change. We do not change.
Ποιοι είμαστε εμείς; Κάποτε αποκαλούμασταν το πνεύμα του όρους. Ο πατέρας ήλιος, η μητέρα σελήνη. Τα προγονικά πνεύματα, τα πνεύματα ζώων. Τα τζίνι. Τα φαντάσματα. Ο πράσινος άνθρωπος. Μετά οι θεοί, οι δαίμονες. Οι άγγελοι. Τα πολτεργκάιστ. Οι άλλοι, οι εξωγήινοι. Τα λεπτόνια, τα κουάρκ. Οι λέξεις αλλάζουν. Εμείς δεν αλλάζουμε.
SPEAKER 2:
We are the universe. We are everything you think isn't you. You are looking at us now, through your skin and your eyes. And why does the universe touch your skin, and throw light on you? To see you, player. To know you. And to be known. I shall tell you a story.
Εμείς είμαστε το σύμπαν. Είμαστε οτιδήποτε νομίζεις ότι δεν είσαι εσύ. Κοιτάς εμάς τώρα, μέσα από το δέρμα και τα μάτια σου. Και γιατί το σύμπαν αγγίζει το δέρμα σου, και πετάει φως σε εσένα; Για να σε δει, παίκτη. Για να σε γνωρίσει. Και για να αναγνωριστεί. Να σου πω μια ιστορία.
SPEAKER 2:
Once upon a time, there was a player.
Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας παίκτης.
SPEAKER 1:
The player was you, PLAYERNAME.
Αυτός ο παίκτης ήσουν εσύ, PLAYERNAME.
SPEAKER 2:
Sometimes it thought itself human, on the thin crust of a spinning globe of molten rock. The ball of molten rock circled a ball of blazing gas that was three hundred and thirty thousand times more massive than it. They were so far apart that light took eight minutes to cross the gap. The light was information from a star, and it could burn your skin from a hundred and fifty million kilometres away.
Μερικές φορές φανταζόταν τον εαυτό του ως άνθρωπο, στον λεπτό φλοιό μιας περιστρεφόμενης υδρογείου από λιωμένη πέτρα. Η σφαίρα από λιωμένη πέτρα περιστρεφόταν γύρω από μια σφαίρα πύρινου αερίου που ήταν τριακόσιες τριάντα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτήν. Ήταν τόσο μακριά μεταξύ τους που το φως χρειαζόταν οκτώ λεπτά για να διασχίσει το κενό. Το φως ήταν πληροφορία από έναν αστέρα, και μπορούσε να σου κάψει το δέρμα από εκατόν πενήντα εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά.
SPEAKER 2:
Sometimes the player dreamed it was a miner, on the surface of a world that was flat, and infinite. The sun was a square of white. The days were short; there was much to do; and death was a temporary inconvenience.
Μερικές φορές ο παίκτης ονειρευόταν ότι ήταν μεταλλωρύχος, στην επιφάνεια ενός κόσμου που ήταν επίπεδος, και άπειρος. Ο ήλιος ήταν ένα τετράγωνο από λευκό. Οι ημέρες ήταν σύντομες· υπήρχαν πολλά να κάνει· και ο θάνατος ήταν ένα προσωρινό πρόβλημα.
SPEAKER 1:
Sometimes the player dreamed it was lost in a story.
Μερικές φορές ο παίκτης ονειρευόταν ότι ήταν χαμένος σε μια ιστορία.
SPEAKER 2:
Sometimes the player dreamed it was other things, in other places. Sometimes these dreams were disturbing. Sometimes very beautiful indeed. Sometimes the player woke from one dream into another, then woke from that into a third.
Μερικές φορές ο παίκτης ονειρευόταν ότι ήταν άλλα πράγματα, σε άλλα μέρη. Μερικές φορές αυτά τα όνειρα ήταν δυσάρεστα. Μερικές φορές πολύ όμορφα πράγματι. Μερικές φορές ο παίκτης ξυπνούσε από το ένα όνειρο στο άλλο, μετά ξυπνούσε από αυτό σε ένα τρίτο.
SPEAKER 1:
Sometimes the player dreamed it watched words on a screen.
Μερικές φορές ο παίκτης ονειρευόταν ότι παρακολουθούσε λέξεις σε μια οθόνη.
SPEAKER 2:
Let's go back.
Ας πάμε πίσω.
SPEAKER 2:
The atoms of the player were scattered in the grass, in the rivers, in the air, in the ground. A woman gathered the atoms; she drank and ate and inhaled; and the woman assembled the player, in her body.
Τα άτομα του παίκτη ήταν σκόρπια στο γρασίδι, στους ποταμούς, στον αέρα, στο έδαφος. Μια γυναίκα συνέλεξε τα άτομα· ήπιε και έφαγε και εισέπνευσε· και η γυναίκα συναρμολόγησε τον παίκτη, στο σώμα της.
SPEAKER 2:
And the player awoke, from the warm, dark world of its mother's body, into the long dream.
Και ο παίκτης ξύπνησε, από τον θερμό, σκοτεινό κόσμο του σώματος της μητέρας του, στο μακρύ όνειρο.
SPEAKER 2:
And the player was a new story, never told before, written in letters of DNA. And the player was a new program, never run before, generated by a sourcecode a billion years old. And the player was a new human, never alive before, made from nothing but milk and love.
Και ο παίκτης ήταν μια νέα ιστορία, που ποτέ πριν δεν είχε ειπωθεί, γραμμένη στα γράμματα του DNA. Και ο παίκτης ήταν ένα νέο πρόγραμμα, που ποτέ πριν δεν είχε τρέξει, δημιουργημένο από έναν κώδικα ενός δισεκατομμυρίου ετών. Και ο παίκτης ήταν ένας νέος άνθρωπος, που ποτέ πριν δεν υπήρξε ζωντανός, αποτελούμενος από τίποτα άλλο παρά γάλα και αγάπη.
SPEAKER 1:
You are the player. The story. The program. The human. Made from nothing but milk and love.
Εσύ είσαι ο παίκτης. Η ιστορία. Το πρόγραμμα. Ο άνθρωπος. Αποτελούμενος από τίποτα άλλο παρά γάλα και αγάπη.
SPEAKER 2:
Let's go further back.
Ας πάμε ακόμα πιο πίσω.
SPEAKER 2:
The seven billion billion billion atoms of the player's body were created, long before this game, in the heart of a star. So the player, too, is information from a star. And the player moves through a story, which is a forest of information planted by a man called Julian, on a flat, infinite world created by a man called Markus, that exists inside a small, private world created by the player, who inhabits a universe created by...
Τα επτά δισεκατομμύρια δισεκατομμύρια δισεκατομμύρια άτομα του σώματος του παίκτη δημιουργήθηκαν, πολύ πριν από αυτό το παιχνίδι, στην καρδιά ενός αστέρα. Έτσι και ο παίκτης, επίσης, είναι πληροφορία από έναν αστέρα. Και ο παίκτης κινείται μέσα σε μια ιστορία, η οποία είναι ένα δάσος πληροφοριών φυτευμένο από έναν άνδρα που ονομαζόταν Τζούλιαν, σε έναν επίπεδο, άπειρο κόσμο που δημιουργήθηκε από έναν άνδρα που ονομαζόταν Μάρκους, που υπάρχει μέσα σε έναν μικρό, προσωπικό κόσμο που δημιουργήθηκε από τον παίκτη, που κατοικεί σε ένα σύμπαν που δημιουργήθηκε από...
SPEAKER 1:
Shush. Sometimes the player created a small, private world that was soft and warm and simple. Sometimes hard, and cold, and complicated. Sometimes it built a model of the universe in its head; flecks of energy, moving through vast empty spaces. Sometimes it called those flecks "electrons" and "protons".
Σουτ. Μερικές φορές ο παίκτης δημιουργούσε έναν μικρό, προσωπικό κόσμο που ήταν απαλός και θερμός και απλός. Μερικές φορές σκληρός, και ψυχρός, και πολύπλοκος. Μερικές φορές έχτιζε ένα μοντέλο του σύμπαντος στο κεφάλι του· κηλίδες ενέργειας, κινούμενες μέσα σε απέραντους κενούς χώρους. Μερικές φορές αποκαλούσε αυτές τις κηλίδες «ηλεκτρόνια» και «πρωτόνια».
SPEAKER 2:
Sometimes it called them "planets" and "stars".
Μερικές φορές τις αποκαλούσε «πλανήτες» και «αστέρες».
SPEAKER 2:
Sometimes it believed it was in a universe that was made of energy that was made of offs and ons; zeros and ones; lines of code. Sometimes it believed it was playing a game. Sometimes it believed it was reading words on a screen.
Μερικές φορές πίστευε ότι βρισκόταν σε ένα σύμπαν που αποτελούνταν από ενέργεια που αποτελούνταν από κλειστά και ανοιχτά· μηδενικά και μονάδες· γραμμές κώδικα. Μερικές φορές πίστευε ότι έπαιζε ένα παιχνίδι. Μερικές φορές πίστευε ότι διάβαζε λέξεις σε μια οθόνη.
SPEAKER 1:
You are the player, reading words...
Εσύ είσαι ο παίκτης, διαβάζοντας λέξεις...
SPEAKER 2:
Shush... Sometimes the player read lines of code on a screen. Decoded them into words; decoded words into meaning; decoded meaning into feelings, emotions, theories, ideas, and the player started to breathe faster and deeper and realised it was alive, it was alive, those thousand deaths had not been real, the player was alive
Σουτ... Μερικές φορές ο παίκτης διάβαζε γραμμές κώδικα σε μια οθόνη. Τις αποκωδικοποιούσε σε λέξεις· αποκωδικοποιούσε λέξεις σε νόημα· αποκωδικοποιούσε νόημα σε αισθήματα, συναισθήματα, θεωρίες, ιδέες, και ο παίκτης ξεκίνησε να αναπνέει ταχύτερα και βαθύτερα και συνειδητοποίησε ότι ήταν ζωντανός, ήταν ζωντανός, αυτοί οι χιλιάδες θάνατοι δεν ήταν αληθινοί, ο παίκτης ήταν ζωντανός
SPEAKER 1:
You. You. You are alive.
Εσύ. Εσύ. Εσύ είσαι ζωντανός.
SPEAKER 2:
and sometimes the player believed the universe had spoken to it through the sunlight that came through the shuffling leaves of the summer trees
και μερικές φορές ο παίκτης πίστευε ότι το σύμπαν του είχε μιλήσει μέσω του φωτός του ήλιου που ερχόταν μέσα από το θρόισμα των φύλλων των θερινών δέντρων
SPEAKER 1:
and sometimes the player believed the universe had spoken to it through the light that fell from the crisp night sky of winter, where a fleck of light in the corner of the player's eye might be a star a million times as massive as the sun, boiling its planets to plasma in order to be visible for a moment to the player, walking home at the far side of the universe, suddenly smelling food, almost at the familiar door, about to dream again
και μερικές φορές ο παίκτης πίστευε ότι το σύμπαν του είχε μιλήσει μέσω του φωτός που έπεφτε από τον ψυχρό νυχτερινό ουρανό του χειμώνα, όπου μια κηλίδα φωτός στη γωνία του ματιού του παίκτη μπορεί να είναι ένας αστέρας ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερος από τον ήλιο, βράζοντας τους πλανήτες του σε πλάσμα για να είναι ορατός για μια στιγμή στον παίκτη, περπατώντας σπίτι στη μακρινή πλευρά του σύμπαντος, ξαφνικά μυρίζοντας φαγητό, σχεδόν στην οικεία πόρτα, έτοιμος να ονειρευτεί ξανά
SPEAKER 2:
and sometimes the player believed the universe had spoken to it through the zeros and ones, through the electricity of the world, through the scrolling words on a screen at the end of a dream
και μερικές φορές ο παίκτης πίστευε ότι το σύμπαν του είχε μιλήσει μέσω των μηδενικών και των μονάδων, μέσω του ηλεκτρισμού του κόσμου, μέσω των κυλιόμενων λέξεων σε μια οθόνη στο τέλος ενός ονείρου
SPEAKER 1:
and the universe said I love you
και το σύμπαν είπε ότι σε αγαπάω
SPEAKER 2:
and the universe said you have played the game well
και το σύμπαν είπε ότι έχεις παίξει το παιχνίδι καλά
SPEAKER 1:
and the universe said everything you need is within you
και το σύμπαν είπε ότι όλα όσα χρειάζεσαι βρίσκονται μέσα σου
SPEAKER 2:
and the universe said you are stronger than you know
και το σύμπαν είπε ότι είσαι δυνατότερος από ό,τι γνωρίζεις
SPEAKER 1:
and the universe said you are the daylight
και το σύμπαν είπε ότι είσαι το φως της ημέρας
SPEAKER 2:
and the universe said you are the night
και το σύμπαν είπε ότι είσαι η νύχτα
SPEAKER 1:
and the universe said the darkness you fight is within you
και το σύμπαν είπε ότι το σκότος που πολεμάς βρίσκεται μέσα σου
SPEAKER 2:
and the universe said the light you seek is within you
και το σύμπαν είπε ότι το φως που αναζητάς βρίσκεται μέσα σου
SPEAKER 1:
and the universe said you are not alone
και το σύμπαν είπε ότι δεν είσαι μόνος
SPEAKER 2:
and the universe said you are not separate from every other thing
και το σύμπαν είπε ότι δεν είσαι αποκομμένος από κάθε άλλο πράγμα
SPEAKER 1:
and the universe said you are the universe tasting itself, talking to itself, reading its own code
και το σύμπαν είπε ότι είσαι το σύμπαν γευόμενο τον εαυτό του, μιλώντας στον εαυτό του, διαβάζοντας τον δικό του κώδικα
SPEAKER 2:
and the universe said I love you because you are love.
και το σύμπαν είπε ότι σε αγαπάω επειδή είσαι η αγάπη.
SPEAKER 1:
And the game was over and the player woke up from the dream. And the player began a new dream. And the player dreamed again, dreamed better. And the player was the universe. And the player was love.
Και το παιχνίδι τελείωσε και ο παίκτης ξύπνησε από το όνειρο. Και ο παίκτης ξεκίνησε ένα νέο όνειρο. Και ο παίκτης ονειρεύτηκε ξανά, ονειρεύτηκε καλύτερα. Και ο παίκτης ήταν το σύμπαν. Και ο παίκτης ήταν η αγάπη.
SPEAKER 1:
You are the player.
Εσύ είσαι ο παίκτης.
SPEAKER 2:
Wake up.
Ξύπνησε.