Zmieniamy domyślne ustawienie, aby poetry tworzyło wirtualne środowisko w podkatalogu projektu (domyślnie jest to podkatalog .venv).
poetry config virtualenv.create true --local
W katalogu projektu wykonujemy polecenie:
poetry init
poetry env use python3.9 # lub inna wersja, której używacie
Wyklikujemy wszystko o co pyta nas instalator.
Postępujemy podobnie jak w przypadku normalnego projektu, ale:
- Location - wskazujemy katalog, w którym utworzyliśmy nowy projekt poetry
- Previously configured interpreter -> Add interpreter -> Add local interpreter
Przy dodawaniu nowego interpretra wybieramy:
- Virtualenv Environment
- Existing -> ...
- Wskazujemy plik
python3w podkatalogu.venv/bin/projektu (jeśli to windows to będziepython3.exe) - Potwierdź przyciskiem
OK
Potwierdzamy, że w oknie Interpreter jest poprawnie wybrana ścieżka do pliku Pythona i naciskamy Create. W kolejnym okienku wybieramy Create from Existing Sources
Po otwarciu okna Terminal, po lewej stronie będzie widać ścieżkę do wirutalnego środowiska (u mnie jest to (sample-tests-project-py3.9) maq@cpu sample-test-project).
poetry add playwright
poetry run playwright install chrome
poetry run playwright-deps chrome
poetry add pytest
poetry add pytest_asyncio
Te 2 paczki, służą do obsługi m.in. zmiennych środowiskowych
poetry add pydantic
poetry add python-dotenv